Reżyser Michał Telega skondensował w swojej odważnej inscenizacji kilka ważnych tematów. Obserwujemy proces poszukiwania i próby zrozumienia ojczyzny, jakkolwiek byśmy ją sobie wyobrażali. Ojczyzny – domu, schronienia, rodziny, ale też jak widzi ją Odys: ojczyzny – piekła. Główny bohater musi skonfrontować się z zupełnie nową rzeczywistością – dorosłym synem, żyjącym według własnych reguł, żoną i dworem, który niegdyś jego, teraz jest jego koszmarem – okrutnym, przerażającym i krwawym.