Na podstawie wspomnień Stefanii Milenbach
Czekając na dzień

Scenariusz: Patrycja Mikłasz-Pisula, Anna Skuratowicz
Scenografia: Julia Skrzynecka
Kostiumy: Alicja Skurzyńska
Muzyka i tekst kołysanki: Mateusz Boruszczak
Światło: Paweł Śmiałek
Projekcje: Anna Flaka
Inspicjent/ Asystent reżysera: Philippe Chauvin
Producentka wykonawcza: Magda Raczyńska
Obsada: Grażyna Barszczewska, Dorota Bzdyla

Premiera: 26.01.2024

Zdjęcia: Karolina Jóźwiak

Spotykam często ludzi, którzy mówią: przeżyłem wojnę, już więcej nie zniosę. Nigdy tak nie mówię. Człowiek może wiele znieść. Zawsze trzeba być silnym. Ja myślę, że to pokolenie, nowe pokolenie, powinno wiedzieć, jak było. I powinno dowiedzieć się jak być silnym. I powinno wiedzieć, że zawsze znajdzie się jakiś sposób, żeby zmierzyć się z tym, co nas spotyka. Nawet z najgorszym złem.

Stella Fidelseid jest jedną z nielicznych osób, którym udało się przeżyć powstanie w warszawskim getcie, a następnie likwidację getta. Urodzona w Warszawie, podczas okupacji przesiedlona do getta, mieszkała wraz z mężem, rodzicami, młodszą siostrą i krewnymi na parterze kamienicy przy ulicy Wołyńskiej 6. Tracąc kolejno bliskich, została sama. W ukryciu, w ciemności, w piwnicach zburzonych domów, pod gruzami cudem przetrwała wiele tygodni. W grudniu 1943 roku udało się jej przeskoczyć przez mur na „aryjską stronę”. Koniec wojny zastał ją w Milanówku, gdzie znalazła się po powstaniu warszawskim.

Po wojnie Stella zamieszkała w Łodzi, zaczęła studiować reżyserię w Szkole Filmowej. W 1950 roku wyjechała do Izraela, wróciła do swojego przedwojennego zawodu laborantki. Następnie przeniosła się do Brazylii, wyszła ponownie za mąż, urodziła córkę i zaczęła nowe życie jako Stefania Milenbach.

Chcemy opowiedzieć jej historię.