Poeta, dramaturg, prozaik i tłumacz, popularyzator piękna i literatury europejskiej na przełomie XIX i XX wieku. Sławę Rydla jako dramatopisarza zapoczątkowała baśń dramatyczna Zaczarowane koło, a umocniło ją widowisko jasełkowe Betlejem polskie.

Od 1897 pisarz na stałe związał się z życiem kulturalnym Krakowa i pobliskich Bronowic. Jego ślub z chłopką, córką bronowickiego gospodarza, Jadwigą Mikołajczykówną, stał się głośnym wydarzeniem w artystyczno-literackim środowisku Młodej Polski i tłem Wesela Stanisława Wyspiańskiego. Rydel był prototypem Pana Młodego.

„Urok niewypowiedziany ma ten utwór gołębiej prostoty i szczerego poetyckiego natchnienia, przetopiony w gorącym polskim sercu! Przenosi on widza czarem słów naiwnej kolędy w jego dzieciństwo sielskie, anielskie, stawia mu przed oczy przeszłość górną jego narodu, a dalej i wszystkie bóle, i wszystkie łzy, i klęski wszystkie, aż po dzień dzisiejszy”. (Gazeta Lwowska, 1904)