Bałucki, poeta i powieściopisarz, przede wszystkim jednak autor komedii, obok Fredry i Zapolskiej najpopularniejszy w polskiej literaturze. Jego twórczość budziła wiele kontrowersji. Za życia doczekał się pełnej sławy i zarazem gorzkiego upokorzenia.

Komedia „Dom otwarty” (premiera w Krakowie w roku 1883) to epizod z życia poczciwej, choć nie pozbawionej śmieszności rodziny mieszczańskiej.

Państwo Żelscy, mieszczanie, na skutek snobistycznych zachcianek zaczynają naśladować styl życia bogaczy. Pewnego dnia postanawiają wydać bal, który okazuje się początkiem wielu komplikacji towarzyskich i rodzinnych.

Dla Bałuckiego to okazja do zaprezentowania różnych typów ludzkich, wyśmiania prowincjonalnych ambicji, zakłamania obyczajowego, przywar właściwych nie tylko małomieszczańskiemu środowisku XIX-wiecznego Krakowa.