W małej wiosce nad morzem mieszkał Rybak z żoną i czworgiem dzieci, wypływał on w morze i zarzucał sieci 4 razy każdego dnia– bo tylko do 4-ech umiał rachować. Pewnego razu wciąż wyciągał z morza puste sieci, poprosił więc Boga o ryby, zarzucił ponownie sieci i wyłowił zamkniętą szkatułkę z pieczęcią. Gdy ją otworzył – była pusta, lecz po chwili ukazał się Sakar najsilniejszy z Geniuszy świata i chciał zabić Rybaka, który podstępem zwabił  Geniusza ponownie do szkatułki i zatrzasnął wieko. Kiedy Geniusz przysiągł, że nie zabije Rybaka, gdy wypuści go znowu ze szkatułki Rybak zgodził się.  Sakar wskazał Rybakowi drogę do czarno-złotego jeziora, które leżało za czterema wzgórzami porośniętymi drzewami hebanowymi i powiedział, że wyłowione ryby ma zanieść do Sułtana. W kraju Sułtana w rzekach  i jeziorach nie było ryb, kiedy zjawił się Rybak z rybami, Sułtan obiecał mu sakiewkę dukatów każdego dnia za  dostarczane ryby. Sułtan zapytał gdzie Rybak łowi te ryby, ten wskazał mu drogę. Kiedy Sułtan dotarł do jeziora czarno-złotego zachwycił się jego pięknem, po chwili jednak usłyszał żałosny płacz i zobaczył skamieniałego do połowy młodzieńca – króla Wysp hebanowych, który opowiedział Sułtanowi swoją historię. Miał on żonę czarownicę Hryzeidę, która czciła potwora. Sułtan zabił potwora i  sprytnie namówił Hryzeidę  aby uwolniła od złych czarów królestwo Wysp hebanowych, po tym zaś Hryzeidę zabił. Swoje królestwo szczęśliwy Sułtan przekazał  odczarowanemu królowi Wysp hebanowych, a Rybak stał się bogaty i zamieszkał z nimi w pałacu.