Może zacząć się od kłótni w kolejce do lekarza albo od oblania kogoś kawą. Może zacząć się, kiedy chcemy kupić tę samą kanapę albo od wypadku, w którym kogoś prawie przejeżdża wielki śmietnik. Może zacząć się od wspólnego pójścia do łóżka albo od spotkania po latach szkolnej miłości. Może zacząć się przy winie, na dansingu, w klubie książki. Może zacząć się wszędzie i najczęściej wtedy, gdy zupełnie się tego nie spodziewamy. Ręce się pocą, oczy nabierają blasku, a serce bije tak mocno, że przez chwilę zastanawiamy się, czy to nie zawał. I już wiemy, że nie da się tego zatrzymać. I już wiemy, że nie chcemy tego zatrzymać. I już wiemy, że ten człowiek ­– to nasz człowiek! Potem bywa różnie. Czasem wszystko idzie dobrze, a czasem wszystko idzie źle. Sztuka kochania drugiej osoby okazuje się bardziej skomplikowana, niż zakładaliśmy. Co wtedy robić? Sięgnąć po kultowy podręcznik Michaliny Wisłockiej!

Sztuka kochania to dziś już klasyczna, a w latach 70. i 80. XX wieku rewolucyjna, propozycja popularnonaukowa na tematy seksu, uczuciowości, bliskości oraz budowania harmonijnych związków. Adresowana przede wszystkim do osób rozpoczynających swoją przygodę z seksem i miłością, w prostych słowach wyjaśnia zawiłe mechanizmy ludzkiej psychiki i fizjologii, udziela szczegółowych rad związanych z technikami pieszczot i współżycia, a także przypomina o roli flirtu, kokieterii czy higieny osobistej w sprawach udanego seksu.

W spektaklu Miry Mańki zaglądamy do mózgu zakochanego mężczyzny, który po ostatnich miłosno-erotycznych porażkach postanowił sięgnąć po rzeczowe wsparcie. Przyglądając się radom, obserwacjom i wnioskom Michaliny Wisłockiej, w zabawny sposób konfrontuje się z tym, co wie, a czego nie wie o seksie, bliskości i uważności.