Adam Mickiewicz
Romantyczność

Scenariusz i reżyseria: Mikołaj Pinigin
Ruch sceniczny: Piotr Czubowicz
Scenografia: niezależna grupa teatralna Kupałowcy
Praca nad słowem: Katarzyna Skarżanka
Inspicjent/ Asystent reżysera: Mateusz Karoń
Obsada: Marta Alaborska, Dorota Bzdyla, Vanessa Gazda, Alicja Karluk, Dorota Landowska, Katarzyna Skarżanka, Bernadetta Statkiewicz, Adam Cywka, Jakub Kordas, Szymon Kuśmider, Krystian Modzelewski, Antoni Ostrouch, Dawid Ściupidro, Monika Daukszo, Klaudia Golon, Maria Kozłowska, Michalina Łajtar, Alexandra Malatskovskaya
Statyści: Ireneusz Blanc, Zbigniew Dybek, Maciej Mostyłowicz, Mateusz Karoń, Marcin Różycki, Krzysztof Serafinowicz, Jacek Stefaniak, Paweł Witkowski, Paweł Wrześniewski
Premiera: 22 października 2022
Zdjęcia: Karolina Jóźwiak

W 1822 roku – 200 lat temu – Adam Mickiewicz napisał „Ballady i romanse” osadzone w tradycji ludowej okolic Nowogródka, których mieszkańcy, w czasach poety, niejednokrotnie nazywali się Litwinami, często czuli się Polakami, a mówili głównie po białorusku. Jest zatem wielce prawdopodobne, że młody poeta fantastyczne opowieści o przenikaniu się świata realnego i zjawisk nadprzyrodzonych mógł słyszeć po raz pierwszy właśnie w tym języku. Utwory Mickiewicza przesycone są białoruskimi motywami, przepełnione białoruską duchowością i również w tej tradycji należy szukać ich źródeł.

„Litwo, ojczyzno moja!” napisał Mickiewicz dziesięć lat później, czym do dziś wprawia czytelników w konsternację. Największy polski poeta zaczyna najważniejszy polski poemat narodowy nazywając ojczyzną inny kraj. Przy czym na myśli ma nie Litwę, a tereny dzisiejszej Białorusi. To skomplikowane, podobnie jak nasza wspólna historia.
Mickiewicz – nasz wieszcz narodowy – odcisnął swe piętno na literaturze polskiej, dając początek polskiemu romantyzmowi, ale też na literaturze naszych wschodnich sąsiadów, wskazując kierunek myślenia o „małych ojczyznach” i znajdując kontynuatorów wśród najważniejszych twórców nowoczesnej literatury litewskiej i białoruskiej.
Spektakl reżysera Mikołaja Pinigina, przygotowany z aktorami Teatru Polskiego w Warszawie, jest też o tym – o naszej wspólnej kulturowej tradycji pogranicza. A pretekstem do tych rozważań jest dwusetna rocznica powstania Mickiewiczowskich „Ballad i romansów”.