„Pan Tadeusz” to jeden z najważniejszych, jeśli nie najważniejszy, z utworów w Polskiej literaturze. Nasza narodowa epopeja będąca baśniowym wspomnieniem nieistniejącego już świata, opisem wielkiej tęsknoty do wolnej ojczyzny, a jednocześnie gorzką refleksją na temat naszych narodowych przywar. Poemat absolutnie wyjątkowy – zwłaszcza w kontekście setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Tytułowym bohaterem jest młodzieniec z rodu Sopliców powracający w rodzinne strony, zakochany w młodziutkiej Zosi i uwodzony przez starszą od nich obojga Telimenę. Jego ojciec – Jacek Soplica, ukrywający się pod przebraniem pokutującego mnicha Księdza Robaka, przygotowuje w Soplicowie zbrojne powstanie przeciw rosyjskiemu zaborcy. Jego plany krzyżuje lokalny konflikt o majątek, władzę i obyczaje wybuchający w najmniej odpowiednim momencie. Koniec końców solidarność zwaśnionych sąsiadów zwycięża zwiastując wolną Polskę.