Spektakl opowiada biblijną historię Jana Chrzciciela podejmującego walkę z trawiącymi świat grzechami.

Ten wczesnobarokowy tekst napisany w 1619 r. na jarmark świętojański w Kamionce Strumiłowej jest unikalnym zabytkiem języka polskiego i świadectwem tradycji teatru jarmarcznego. Całość odgrywana niegdyś przez uczniów kolegium jezuickiego zawiera elementy farsy, groteski, boskiego lęku i grozy. Żywy i dynamiczny język Gawatowica nie ustępuje mistrzom renesansowej literatury – Kochanowskiemu i Rejowi. W dobie badań nad genami religijności VMAT2, ścierania się systemów ideologicznych i rozwoju sztucznej inteligencji warto zastanowić się czy wiara jest w jakikolwiek sposób racjonalna? Skąd się bierze jej moc? Co odróżnia postawę ultrareligijną od fanatycznej, jakie kanony wartości można uznać współcześnie za aktualne?

Zabawy jarmarczne, obrzędy i rytuały świąteczne o skomplikowanych korzeniach pogańsko-chrześcijańskich nadal organizują rytm funkcjonowania naszej społeczności, nadają im sens. Łódzki Teatr CHOREA od lat eksperymentujący z pieśniami, obrzędami i starymi tekstami kultury jest jednym z niewielu zespołów, który może podjąć wyzwanie przywrócenia tego tekstu polskiemu teatrowi.