„Dzisiejszy świat taki chciwy”– stwierdza skąpiec, główny bohater, prosząc o miłosierdzie. Pazerny egoista uczestniczy w spotkaniu przyjaciół, które wymyka się spod kontroli. Nieoczekiwanie trafia do piekła, gdzie zostanie osądzony i skazany. Miejsce to okazuje się bardzo podobne do ówczesnej Warszawy. „Sen nie sen, sen nie sen” wypowiada na koniec, wątpiąc w realność tego doświadczenia.

Spektakl złożony jest z dwóch opowiadań Bolesława Prusa: „Powiastki cmentarne” oraz „Nawrócony”. Utwory te powstały w 1875 i 1881 roku, kiedy to autor miał zaledwie 28 i 34 lata i pracował jako dziennikarz prasowy, opisujący krzywdy i absurdy życia ówczesnej Warszawy. Ten piętnujący ton przemienia w opowiadaniach w baśniową konwencję, w ramach której ukryte intencje niespodziewanie się demaskują, a niesprawiedliwość skutkuje nadprzyrodzoną interwencją. Co ciekawe, Prus „Pozytywista” sięga do konwencji snu, wyprzedzając tym swoją epokę i wprowadzając czytelników w zawiłości umysłu ludzkiego.