dr Michał Mizera (przewodniczący)
Doktor nauk humanistycznych, polonista, teatrolog, europeista (wszystkie kierunki ukończone na UJ), adiunkt w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza oraz na Wydziale „Artes Liberales” UW, gościnnie wykładał w Instytucie Filologii Klasycznej oraz Instytucie Anglistyki UW, krytyk teatralny i eseista. Publikował m. in. w „Dialogu”, „Teatrze”, „Tygodniku Powszechnym”, „Ruchu Muzycznym”, „Performerze” i „Pulsie Biznesu”. Współorganizator festiwali („Dedykacje” i „Dramaty narodów” w Krakowie, „Gorzkie żale” w Warszawie, „Pępek świata” w Zakopanem), wypraw teatralnych i wakacyjnych obozów naukowo-artystycznych w cyklu „Rzeczpospolita mniej znana”. Kurator wystaw (krakowski Pałac Sztuki, Muzeum Teatralne w Krakowie, Muzeum Teatralne w Warszawie, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi). W latach 2014-2015 pełnomocnik Włodzimierza Staniewskiego ds. naukowych w Ośrodku Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. Pracuje z młodzieżą wybitnie uzdolnioną i nauczycielami w programach Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. Pomysłodawca i autor programu „Szkoły lusławickiej” w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego poświęconej problematyce reformacji. Współautor programu „Inspiratorium” dla nauczycieli z całej Polski, poświęconego pracy z uczniem wybitnie uzdolnionym. W jego opracowaniu nakładem PIW w 2018 roku ukazały się molierowskie przekłady Bohdana Korzeniewskiego. W kręgu jego zainteresowań badawczych centralne miejsce zajmują zagadnienia recepcji tradycji i międzyepokowego dialogu twórców kultury z Wielkimi Poprzednikami, ze szczególnym uwzględnieniem tradycji antycznej. Szczegółowe zainteresowania oscylują zaś niezmiennie wokół twórczości Williama Szekspira i Jeana Poquelina Moliere’a oraz polskich romantyków, Stanisława Wyspiańskiego i Tadeusza Zielińskiego. Z wiekiem dziwaczeje i zajmuje się zbieractwem teatralnych (i nie tylko) pamiątek oraz teatralną (i nie tylko) globtroterką.
dr Sebastian Duda
ur. 1975. Doktor teologii, filozof, eseista, publicysta. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim oraz religioznawstwo i teologię na Katolickim Uniwersytecie w Lowanium.
Członek redakcji „Więzi” i Zespołu Laboratorium „Więzi”. Ekspert Centrum Myśli Jana Pawła II w Warszawie. Wykładowca na podyplomowych studiach gender w Instytucie Badań Literackich PAN. Był publicystą tygodnika „Newsweek Polska” i redaktorem „Przeglądu Powszechnego”. Na swoim koncie ponad 700 publikacji, w tym esejów filozoficzno-teologicznych, literackich i historycznych. Autor książek Reformacja. Rewolucja Lutra i Przesilona wątpliwość. Autor podcastu „Pomiędzy”. Mieszka w Warszawie.
dr hab. prof. UJ Agnieszka Marszałek
Teatrolog, pracownik naukowo-dydaktyczny w Katedrze Dramatu i Teatru Wydziału Polonistyki UJ. Jej podstawowym obszarem aktywności badawczej i dydaktycznej jest historia dramatu i teatru, ma jednak w dorobku nie tylko prace z tego zakresu – jest autorką blisko dwustu publikacji (książki, artykuły w tomach zbiorowych, krytyczne edycje materiałów źródłowych, hasła i biogramy, teksty popularnonaukowe, recenzje teatralne i recenzje książek z zakresu wiedzy o teatrze, audycje radiowe, a także publikacje będące efektem uczestnictwa w kilku projektach badawczych, w tym „Teatry we Lwowie 1789-1945”, którym kierowała w latach 2012-2018). Przez dwadzieścia lat (2001-2021) należała do kolegium redakcyjnego „Didaskaliów”, gdzie do dziś publikuje również własne teksty. Jest członkinią Rady Dyscypliny Nauki o Sztuce, a także Komitetu Redakcyjnego serii wydawniczej „Teatr. Konstelacje”, prowadzonej na Wydziale Polonistyki UJ. Od czasu do czasu zasiada też w zespołach jurorskich i konkursowych.
dr hab. Prof. IS PAN Ewa Partyga
Pracuje w Zakładzie Historii i Teorii Teatru Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk, jako wykładowczyni współpracuje z Akademią Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Jej badania naukowe dotyczą kulturowej historii i dramatu i teatru polskiego i europejskiego w XIX, XX i XXI wieku oraz dramatu i teatru skandynawskiego. Tłumaczy także teksty dramatyczne z języka angielskiego i norweskiego. W latach 2020–2023 była redaktorką naczelną „Pamiętnika Teatralnego”. Autorka książek: Chór dramatyczny w poszukiwaniu tożsamości teatralnej, Wiek XIX: Przedstawienia i Ibsenowskie konstelacje: ćwiczenia w patrzeniu i czytaniu oraz wielu artykułów naukowych i popularnonaukowych.
dr Ewelina Pietrowiak-Zdebel
Reżyser teatralna i operowa, scenograf Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej (2001), Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie (2006), Podyplomowych Studiów na Uniwersytecie Muzycznym im. F. Chopina w Warszawie (2012).
Zadebiutowała w 2006 r. Pokojówkami J. Geneta w warszawskim Teatrze Ateneum. Na tej scenie zrealizowała również Sonatę jesienną I. Bergmana, Trash story czyli sztukę niepamięci M. Fertacz oraz Kasta la Vista S. Thiéry. Reżyserowała między innymi w warszawskim Teatrze Syrena, w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku oraz w Teatrze Dramatycznym musicale: Cabaret Kander-Ebba oraz Kinky boots H.Fiersteina-C.Lauper. W teatrze operowym zadebiutowała w 2008 r. realizacją Jutra T. Bairda w Operze Wrocławskiej. W kolejnych sezonach wyreżyserowała m.in.: Halkę St. Moniuszki, Carmen G. Bizeta, Matkę czarnoskrzydłych snów H. Kulenty oraz papremierę Pułapki Z. Krauzego. Jest laureatką nagród za swoje realizacje scenograficzne i reżyserskie, m.in.: nagroda dla najlepszego scenografa XIV Międzynarodowych Toruńskich Spotkań Teatrów Lalek za scenografię przedstawienia Wierszalin. Reportaż o końcu świata, nagroda im. Z. Krawczykowskiego przyznana przez Rektora Akademii Teatralnej za dobrze rokujący początek pracy zawodowej, nagroda za reżyserię przedstawienia Kasta la Vista na XV Ogólnopolskim Festiwalu Komedii TALIA, nagroda główna za spektakl Kasta la Vista na V Katowickim Karnawale Komedii, Teatralna Nagroda Muzyczna im. Jana Kiepury dla najlepszego reżysera. Za swoje realizacje operowe została nominowana do Paszportu Polityki w kategorii Muzyka Poważna. Jest współautorką dwóch książek, wywiadów-rzek z pisarzem Jerzym Pilchem: Zawsze nie ma nigdy” oraz „Inne ochoty (Wydawnictwo Literackie 2016, 2017).
dr Magdalena Rewerenda
Dr nauk o sztuce, teatrolożka, badaczka i adiunktka w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Recenzentka współpracująca między innymi z dwutygodnikiem „CzasKultury.pl” i „Didaskaliami”. Autorka książki Performatywne archiwum teatru. Konsekwencje „Nie-Boskiej komedii. Szczątków” Olivera Frljicia (2020). Zajmuje się teatrem i dramatem współczesnym, zwrotem pamięciowym i archiwalnym w humanistyce oraz współczesnymi reinterpretacjami greckich tragedii. Członkini komisji artystycznej 29. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2022/23) oraz komisji eksperckiej projektu Nowa Generacja 2023. Jurorka I etapu 35. Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży (2024).
Jacek Wakar
Krytyk teatralny, dziennikarz, publicysta, były kierownik redakcji publicystyki kulturalnej „Dwójki” Polskiego Radia oraz szef działów kultury „Dziennika Polska-Europa-Świat” i „Przekroju”. Kurator projektu Uniwersytet Patrzenia Teatrem w Domu Utopii w Krakowie, juror wielu krajowych i międzynarodowych festiwali teatralnych oraz Warszawskiej Premiery Literackiej. Współprowadzący Nowy Tygodnik Kulturalny. Stały współpracownik miesięczników „Teatr”, „Kraków” oraz magazynu „Presto”. Autor książek Przyczajony geniusz. Janusz Gajos. 21 opowieści, Zawód: aktor oraz Pierwsze życie Marka Kondrata. Od niedawna prowadzi autorski blog „Zdania Wakara”.
