Ośmioletnia Karolcia znajduje błękitny koralik – pozornie zwyczajny, ale mający
magiczną moc spełniania życzeń. Dziewczynka i jej kolega z podwórka Piotrek
przeżyją dzięki niemu wiele przygód, spełniając marzenia własne i innych osób.
Przekonają się jednak, że pochopnie wypowiedziane życzenia mogą przynieść
nieprzewidziane konsekwencje. Na ich drodze pojawi się także groźny przeciwnik:
podążająca tropem koralika podstępna czarownica Filomena.
"Karolcia" Marii Krüger to od ponad 60 lat jedna z najpopularniejszych polskich
książek dla dzieci: wznawiana, ekranizowana i inscenizowana, obecna na liście
szkolnych lektur, a przede wszystkim wciąż chętnie czytana. Głównym celem Leny
Frankiewicz, reżyserki spektaklu, było zachowanie „analogowego” ducha powieści,
dlatego też inspirowała się przede wszystkim estetyką lat 60. i 70. – zarówno jeśli
chodzi o warstwę wizualną, jak i muzyczną. Spektakl nawiązuje więc do znaków
przeszłości, takich jak (m.in.) estetyka bauhausu, geometryczne formy plastyczne,
muzyka jazzowa i soulowa, a jednocześnie jest pochwałą uniwersalnych wartości:
wyobraźni, piękna i dobra. Dynamiczną i gęstą od wydarzeń akcję aktorzy odgrywają
w planach żywym i lalkowym (planszetowe lalki i formy).