„Ferdydurke” Witolda Gombrowicza to – ujęta w formę niezwykłego pamiętnika –  groteskowa i pełna humoru satyra na społeczeństwo polskie: na staroświeckich belfrów i nowoczesnych uczniów, na konserwatyzm jednych i postępowość drugich. Głównym bohaterem powieści pisanej w latach 1936-1937 jest Józio – trzydziestoletni pisarz, niespodziewanie we śnie, porwany przez dawnego profesora, z którym niechętnie powraca do szkoły i lat dzieciństwa. Józio uprowadzany niczym bohater powieści awanturniczej, zostaje na samym początku udziecinniony, uprzedmiotowiony, siłą usadzony w za ciasnej szkolnej ławce.

Powrót do przeszłości przypomina senny koszmar, z którego ciężko się obudzić.  Świat poddaje go torturom, napełnia go lękiem, wstydem, kompleksami… Ten egzystencjalny horror to refleksja, jednego z najważniejszych XX-wiecznych pisarzy polskich na temat ludzkiej niedojrzałości i słabościach, potrzebie buntu i kształtowaniu osobowości. Gombrowicz drwiącym tonem pisze o poszukiwaniu siebie, byciu funkcją innych ludzi, którzy formują i stwarzają nas przez całe życie.

Dla Magdaleny Miklasz „Ferdydurke” staje się kabaretowo-oniryczną wiwisekcją zdziecinniałych bohaterów uwięzionych w traumie swoich słabości. Spektakl odtwarza świat Gombrowicza wraz z jego żywiołowością, aurą młodości, szaleństwa i niezwykłości, nie zapominając o odpowiedzi na pytanie: kim jesteśmy dla siebie, a kim stajemy się wobec innych ludzi. Stojący za sukcesem spektaklu „Mistrz i Małgorzata” wg. powieści Michaiła Bułhakowa oraz „Tutli-Putli. Kto jest dziki” wg. tekstów Stanisława Witkiewicza i Bronisława Malinowskiego Teatr Malabar Hotel wraz z Teatrem Dramatycznym tym razem przedstawiają kanon literatury polskiej – „Ferdydurke”. Zjawiskowość scenografii, lalki i maski tworzące szaleństwo półsnu, sprawiają, że adaptacja powieści jest na wskroś współczesna, a jednocześnie bardzo wierna Gombrowiczowi i jego socjologicznym spostrzeżeniom.

Koprodukcja Teatru Malabar Hotel i Teatru Dramatycznego