„Nazwałbym ją komediobaśnią, czy baśnią epicką z mojego życia. Jest to bowiem opowieść fantastyczna, w której usiłuję prawdziwie zmyśleć sobie to, co przeżyłem w przeszłości, gdy jako dziecko podróżowałem po Polsce, nie zagrzewając miejsca w rozmaitych PGR-ach i Instytutach Zootechniki.” – pisał Helmut Kajzar o Oborze.

Obora powstała w latach 1979-80. Kajzar raz jeszcze wraca do dzieciństwa, do swojej „małej ojczyzny”. Akcja dramatu rozgrywa się w latach pięćdziesiątych w Instytucie Zootechniki we wsi Mokrzyki na Śląsku Cieszyńskim, gdzie Kajzar mieszkał jako dziecko jakiś czas. Zarządca PGR-u Jan K. i jego żona Paulina K. noszą imiona rodziców Kajzara.