Stanisław Lem
Bajki robotów

Na podstawie opowiadań Stanisława Lema z tomów Bajki robotówCyberiada

Adaptacja, inscenizacja i reżyseria: Romuald Wicza-Pokojski
Muzyka: Andrzej Smolik
Asystent reżysera: Piotr Srebrowski
Obsada: Wioleta Karpowicz, Anna Makowska-Kowalczyk, Piotr Srebrowski, Krystian Wieczyński

Zdjęcia: Piotr Pędziszewski

Dwóch przyjaciół-robotów wyrusza w kosmiczną podróż. Po drodze Trurl i Klapaucjusz spotykają przedziwne maszyny i jeszcze dziwniejszych władców planet, m.in. elektronicznego poetę Elekrybałta, maszynę, która robi wszystko na literę „n” czy wszystkim znudzonego króla Globaresa.

Bajki robotów to historie, które opowiadają sobie roboty. Z nich dowiadują się o kosmosie i zjawiskach w nim zachodzących – gwiazdach, planetach i czarnych dziurach – ale także o elektrycerzach, bladawcach i murkwiach. Bajki opowiadają o tym, że najważniejszymi siłami działającymi w kosmosie są uczucia, a najsilniejszym z nich jest miłość. Pokazują, że nauka objaśnia świat, ale pogodzić z nim może jedynie sztuka.

W spektaklu realizatorzy wykorzystują tradycyjne lalki oraz narzędzia cyfrowe i mechatronikę. Przygody głównych bohaterów opowiadane są za pomocą robotów, obiektów kinetycznych i maszyn. Aktorzy stosują elektroanimację oraz grają na tak kosmicznym instrumencie jak theremin – jedynym instrumencie, na którym się gra bez dotykania go.