W Grażynie Adama Mickiewicza, tak samo jak w przypadku Balladyny Juliusza Słowackiego, najbardziej interesuje nas imię głównej bohaterki. To imię również jest autorską kompozycją Mickiewicza i powstało z połączenia litewskiegio “grazi” – “piękna” z polskim formantem “–ant”. Grażyna Mickiewicza zatem to historia kobiety, która walczy i to walczy w sensie dosłownym. W rycerskim przebraniu męża bierze udział w bitwie z Krzyżakami.  Grażyna, czyli “piękna księżna” to “niewiasta z wdzięków i bohater z ducha”. To próba uchwycenia wzorca bohaterki “pięknej i odważnej”, która wkracza na terytorium zajęte przez mężczyzn, by krzyżować z nimi miecze. W przedstawieniu naszym chcemy zadać jedno pytanie: kim, do cholery, jest Grażyna?