Stanisław Lem
Dzienniki gwiazdowe
Adaptacja, teksty piosenek: Małgorzata Zwolińska
Inscenizacja i scenografia:  Małgorzata Zwolińska
Reżyseria: Adolf Weltschek
Muzyka: Piotr Klimek
Choreografia: Jacek Owczarek
Asystent choreografa: Karol Miękina
Projekcja: Mateusz Mirocha, Małgorzata Zwolińska
Inspicjent: Łukasz Rutkowski
Obsada:
Wspaniałka, Pan 1, Przedstawiciel, Siostra 1 – Monika Filipowicz
Lepniak, Pan 2, Ciotka, Tubańczyk 2, Siostra 2 – Olga Przeklasa
Ijon Tichy – Wojciech Czarnota
T1, Lewy, Wspanialec, Niemiec Ast A. Roth, Asystent, Brat 4 – Adam Godlewski
T4, Milczący, Ojciec, Obrońca, Polak Alojzy Kupa, Przeor – Krzysztof Grygier
Radca Xaphirius, Kalkulator, Tarrakanin, Memnar – Włodzimierz Jasiński
T2, Ktoś, Wspanialec, pół Anglik Boels E. Bubb, Tubańczyk 3, Brat 1 – Jakub Popławski
T3, Prawy, Wspanialec, Wariat, Stryjek, Tubańczyk 1, Brat 3 – Lech Walicki
T1, Halabardier, Wariat, Asystent 2, Brat 2 – Bartosz Watemborski
Fotografia: Grzegorz Mart
Premiera: 20 maja 2017 r.
Twórczość Stanisława Lema, znanego na całym świecie polskiego pisarza science fiction, filozofa, futurologa, jest i będzie ponadczasowa.
W „Dziennikach gwiazdowych” Lem wnikliwie analizuje ludzką naturę, konsekwencje rozwoju techniki i nauki, a także materialny i duchowy dorobek ludzkości. Wnioski wynikające z jego bezkompromisowych rozważań nie napawają optymizmem. Diagnozę łagodzi sposób, w jaki Autor rozprawia się z niedoskonałościami kosmosu i człowieka. Wszechobecna ironia i dystans sprawiają, że śledząc przygody Ijona Tichego, uśmiechamy się raczej, niż popadamy w czarnowidztwo. Dzieje się tak, bo bohater Lemowskiej Odysei jawi się jako jeden z nas – marzy, aby uczynić otaczający go świat lepszym i wydaje mu się, że można to zrobić w niezwykle prosty sposób. Jednak podobnie jak my, bohater Lema jest bezradny zarówno podczas prób zbawienia ziemskiego świata, jak i w obliczu pytań ostatecznych.
Inscenizacja „Dzienników Gwiazdowych” Małgorzaty Zwolińskiej w sposób niezwykle jasny i zrozumiały wyjaśnia najbardziej nawet złożone sensy zawarte w podróżach Tichego. Zachowuje także to, co w tych opowiadaniach niezwykle ważne, czyli humor, i ciepły, serdeczny stosunek do zmagań bohatera z napotykanymi przeciwnościami. Dzieje się tak dzięki potraktowaniu przygód Tichego jako jego podróży w głąb siebie. Zamysł inscenizacyjny Zwolińskiej jest swoistego rodzaju „Kosmiczną Kartoteką”, w której postaci i zdarzenia „mieszkające” w głowie bohatera, materializują się i stają się jego – i nas widzów – realnością. Zabieg ten pozwala zwiedzać Tichemu najodleglejsze galaktyki bez ruszania się z domu. Wielość rozwiązań inscenizacyjnych, często niezwykle zabawnych i zaskakujących, sprawia, że cała historia dzięki kontekstowi plastycznemu staje się bardziej zrozumiała i wyrazista.
Spektakl dotyka współcześnie aktualnych i palących kwestii, np. istnienia i wykorzystania sztucznej inteligencji oraz niebezpieczeństw z tym związanych.
Zarówno Lem, jak i autorzy przedstawienia – Adolf Weltschek (reżyser) i Małgorzata Zwolińska (autorka adaptacji i scenografii), podchodzą do przedstawionych tematów z dystansem, posługując się groteską, ironią i sarkazmem. W niektórych momentach pojawia się w spektaklu również poważniejszy ton. Dzięki umiejętnemu balansowaniu pomiędzy tymi dwoma sposobami opowiadania, spektakl zyskuje szczególną siłę wyrazu i przykuwania uwagi. Właśnie dlatego przedstawienie ogląda się z dużą przyjemnością i zaciekawieniem. Do tego wartkie, zabawne dialogi, liryczne piosenki, wyrafinowany dowcip i inteligentnie zastosowana plastyka. Ten oparty na wyjątkowej prozie spektakl, adresowany do dorosłych i młodzieży, pokaże widzom cząstkę ich samych.
Dokąd podąża Ijon Tichy, a wraz z nim ludzkość?
Spektakl dla widzów powyżej 14 lat