Należy żyć jak się pisze czy pisać jak się żyje?
Jego literacki debiut był sensacją, krótkie życie pełne prowokacji, a śmierć zagadką. Piękny dwudziestoletni. Poczekalnia na lotnisku, granica, ziemia niczyja. Pośrodku niej tylko jeden człowiek: Marek Hłasko. Spektakl o ikonie polskiej literatury, buntowniku z wyboru, wiecznym emigrancie wyreżyserował Piotr Ratajczak, a adaptację kultowej powieści przygotował Michał Pabian. Główną rolę w spektaklu gra Michał Rolnicki, który prowadzi kameralną spowiedź ze swojego literackiego i towarzyskiego życia. Czwórce aktorów w przedstawieniu towarzyszą dodatkowo muzycy jazzowi improwizujący na żywo do dialogów.
Piękni dwudziestoletni na Scenie Kameralnej to nie tylko opowieść o autorze Marku Hłasce, ale i rodzaj przewodnika po czasach PRL-u, ówczesnych miejscach i wydarzeniach, które rozpalały wyobraźnię młodych artystów. Książka po raz pierwszy została wydana w Paryżu w 1966 roku, a w Polsce – z powodu ingerencji cenzury – ukazała się dopiero po ponad 20 latach. Autobiograficzna powieść Marka Hłaski to jedno z tych dzieł, o które do dziś spierają się nie tylko literaturoznawcy. Przyczyniła się do większości mitów i legend, które narosły wokół postaci autora.