To współczesna adaptacja noweli Henryka Sienkiewicza. Opowiada historię brutalnej napaści Niemców na indiańską wioskę Chiaviatta, z której ratuje się jedynie mały chłopiec. Po latach powraca jako ostatni z plemienia legendarnych Czarnych Węży, by dokonać zemsty na swoich oprawcach.

Twórcy spektaklu chcą nakłonić młodych widzów do dyskusji o wielokulturowości, tożsamości kulturowej i etnicznej, trudnościach w komunikacji międzykulturowej. Pragną zastanowić się nad problemem samotności człowieka wobec globalnych przemian oraz degradacji kolejnych systemów wartości. Korzystają z zapomnianej już dziś siły przekazu słownego – przypowieści, legendy, pieśni. Muzycznie łączą etniczne motywy indiańskie ze współczesnymi nurtami nu-disco i deep house.

Przedstawienie utrzymane jest w stylistyce indiańskiego Dzikiego Zachodu oraz cyrkowej, co czyni je z pewnością intrygującym scenograficznie. Skomplikowane zależności psychologiczne zostaną wyrażone przy pomocy obrazów plastycznych i muzyki. Zostanie wykorzystanych wiele środków z klasycznego sztafażu teatru lalek, m.in. maski i marionetki, połączonego z projekcjami multimedialnymi i bardzo syntetyczną scenografią.