Zbiór, który składa się na pojęcie klasyka, wedle mnie tworzą teksty, które przechowały dla nas pamięć o przeszłości i wciąż są w stanie nam ją komunikować. Pamięć o zdarzeniach i okolicznościach, jakie im towarzyszyły. Pamięć o ludziach – ich myślach, emocjach, wyborach, zachowaniach, konfliktach. O języku i różnych sposobach posługiwania się nim, o bogactwie zawartym w słowach i o formach językowego porządkowania świata albo odsłaniania jego chaosu. Utrwaliły ją w taki sposób, że docieranie do nich staje się drogą do odkrywania i rozumienia współczesnych zdarzeń, ludzi i języka. Tego, co jest w nich w głębi, nie na powierzchni, i co łączy je z pamięcią o przeszłości.
prof. Maria Prussak
